تاریخچه کشور ترکیه (به صورت کامل)

تماس با تیم پشتیبانی

نگاهي به تاريخچه کشور ترکیه :

تاریخچه کشور ترکیه رو میخوایم به صورت کامل براتون در این پست شرح بدیم،کشور ترکیه که در جهان با نام رسمی جمهوری ترکیه شناخته می شود و سرزمینی است اوراسیایی که قسمت بزرگی از این کشور یعنی آسیای کوچک یا آناتولی در جنوب باختر آسیا و خاورمیانه واقع است و بخش کوچکی نیز به نام تراکیه در منطقه ی بالکان قرار دارد،و در جنوب شرق اروپا قرار دارد.

کشور ترکیه در خاور با کشورهای ایران، جمهوری آذربایجان (نخجوان)، ارمنستان، و گرجستان؛ در جنوب خاوری با عراق و سوریه؛ و در شمال باختری (بخش اروپایی) با بلغارستان و یونان همسایه‌است.جمهوری ترکیه پس از جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی توسط مصطفی کمال پاشا آتا ترک پایه گذاری شد .

کشور ترکیه با اسم امپراتوری بزرگ عثمانی طی قرون گذشته در قسمت های بزرگی از جنوب شرق اروپا  و منطقه خاورمیانه قدرت داشتند تا زمان وقوع جنگ جهانی اول و سقوط این امپراتوری که در سال ۱۹۲۳جمهوری ترکیه تشکیل شد و رهبری این اقدام را در تاریخ ترکیه مصطفی کمال پاشا آتا ترک بر عهده داشت که بعدها به پدر ترکیه معروف شد و آتا یعنی پدر که در ترکی آتا ترک یعنی پدر ترک ها و لقب مصطفی کمال پاشا است.

ترکیه کشوری است که نام دو قاره ی اروپا و آسیا را با خود یدک می کشد. این امر سبب شده است جاذبه های این کشور دو چندان شده و هر بخشی ویژگی و هویتی مخصوص به خود بیابد. از این رو دانستن جذابیت های هر بخش قبل از سفر باعث می شود مقصد سفر خود را آگاهانه تر انتخاب نمایید.

از کشور ترکیه چه می دانید؟

ترکیه کشوری است که بین قاره اروپا و آسیا واقع شده و برخوردار از هزاران سال تاریخی است که قدمت آن به امپراتوری روم و امپراتوری عثمانی بر می گردد. این کشور اشتراکات فرهنگی بسیاری با کشور ایران دارد و این دلیلی است بر سازگاری راحت تر ایرانیان در این کشور.

رشد اقتصادی این کشور در دهه های اخیر بسیار چشم گیر بوده است و هم چنین از دید اقتصاددانان کشور ترکیه آینده ی بسیار روشنی خواهد داشت. صنعت گردشگری، پوشاک و …  اقتصاد این کشور را می چرخانند و این نشان دهنده بهتر بودن وضعیت این کشور نسبت به کشور خودمان است. به جز دلایل اقتصادی نزدیکی به ایران، هزینه های پایین زندگی، امکانات و رفاه بیشتر، مزایای شهروندی، اختلاف کم قیمت لیر و ریال نسبت به ارزهای دیگر دنیا همگی از دلایلی است که سبب محبویت این کشور و تقاضای بالای مهاجرت به آن است.

ترکیه (به ترکی استانبولی: “Türkiye”) با نام رسمی جمهوری ترکیه (به ترکی استانبولی: “Türkiye Cumhuriyeti”)، کشوری اوراسیایی است که بخش بزرگ کشور یعنی آناتولی یا آسیای کوچک در جنوب باختر آسیا و خاورمیانه واقع است و بخش کوچکی نیز به نام تراکیه در منطقهٔ بالکان (منطقه‌ای در جنوب خاور اروپا) قرار دارد.

ترکیه در خاور با کشورهای ایران، جمهوری آذربایجان (نخجوان)، ارمنستان، و گرجستان؛ در جنوب خاوری با عراق و سوریه؛ و در شمال باختری (بخش اروپایی) با بلغارستان و یونان همسایه‌است.

 همچنین کشور ترکیه از شمال با دریای سیاه، از باختر با دو دریای کوچک مرمره و اژه، و از جنوب باختر با دریای مدیترانه مرز آبی دارد. دو تنگهٔ راهبردی بسفر و داردانل نیز در اختیار ترکیه‌است. پهناوری ترکیه ۷۸۳٬۵۶۲ کیلومتر مربع (۳۷ام) است.

ترکیه کشوری کوهستانی و نسبتا پرباران است. شکل این کشور مانند یک مستطیل است که از سوی خاور و باختر امتداد یافته‌است.

کشور ترکیه با قرار گرفتن در یکی از حسّاس‌ترین مناطق جهان، دارای موقعیّت جغرافیایی راهبردی و بسیار خوبی است و گذرگاه جنوب باختر آسیا و اروپا به شمار می‌آید و کشورهای بسیاری، به ویژه ایران از خاک ترکیه برای ترانزیت کالا و انرژی استفاده می‌کنند.

ترکیه حدود ۷۲ میلیون نفر جمعیت دارد، که حدوداً ۷۵ درصد مردم سنی و ۱۵ تا ۲۵ درصد هم علوی هستند. با این که حکومت ترکیه لائیک است ولی بسیاری از مردم هنوز به دین اسلام پایبند هستند و عید فطر و عید قربان در این کشور تعطیل رسمی است.

همچنین در کشور ترکیه حدود ۷۵ درصد مردم ترک و ۲۰ درصد نیز کرد هستند که بیشتر در جنوب خاور کشور زندگی می‌کنند امّا به تدریج با مهاجرت، در نواحی دیگر به‌ویژه استانبول و آنکارا نیز جمعیت چشمگیری را تشکیل داده‌اند.

زبان رسمی کشور ترکیه، ترکی (استانبولی) است که در گذشته با خط عربی (عثمانی) نوشته می‌شد و از زمان تشکیل جمهوری ترکیه توسط آتاترک در سال ۱۳۰۲ هجری خورشیدی (۱۹۲۳) با خط لاتین نوشته می‌شود. ترکیه در میانه دو فرهنگ شرقی و غربی قرار دارد هرچند فرهنگ این کشور به شرق بسیار نزدیکتر است تا به غرب. ترکیه با نام امپراتوری عثمانی در چند سدهٔ گذشته، بخش‌های بزرگی از خاورمیانه و جنوب خاوری اروپا را در دست داشت. تا اینکه پس از جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی، جمهوری ترکیه به رهبری مصطفی کمال پاشا آتاترک در سال ۱۳۰۲ (۱۹۲۳) تاسيس شد.

ترکیه چه نوع کشوری است ؟ آشنایی با جغرافیای عمومی کشور ترکیه

این کشور از سه جهت با آب دریا محصور است، در طول کناره های بلندش موازی با ساحل رشته کوه ها قرار دارند، قسمت میانی این کوه ها که در عین بلند بودن فراز و نشیب کمتری دارند تحت تاثیر شرایط دریایی نمی باشند، به همین خاطر این وضعیت بین نوار ساحلی و مناطق میانی ازجنبه آب و هوایی، پوشش گیاهی طبیعی و پراکندگی انواع مزارع تفاوت هایی ایجاد می کند که در نتیجه سیستم های مواصلانی و شکل خانه های این مناطق نیز از آن متأثر می شوند. کنگره یاد شده با در نظر گرفتن این ویژگی ها ترکیه را به چهار منطقه ساحلی و سه منطقه میانی تقسیم کرده است.

از این هفت منطقه، چهار منطقه اول نام دریای چسبیده به آن منطقه را گرفته اند:(دریای سیاه- مرمره، اژه و مدیترانه) در زبان محلي مديترانه را به نام “درياي سفيد” مي خوانند.سه منطقه باقیمانده نیز بنا بر موقعیت جغرافیایی شان در آناطولی نامگذاری شده اند. (آناطولی میانی، آناطولی شرقی و آناطولی جنوب شرقی)

زبان کشور ترکیه :

ترکی استانبولی، زبان رسمی ساکنان ترکیه و یکی از قدیمی ترین زبان های دنیاست. این زبان در گذشته با خط عربی نوشته می شد ولی از زمان تشکیل حکومت جمهوری ترکیه توسط آتاترک به خط لاتین تغییر یافت. از دیگر زبان های رایج در ترکیه می توان به کردی، انگلیسی و عربی اشاره کرد.

واحد پول کشور ترکیه :

واحد پول کشور ترکیه لیر و هر لیر معادل ۱۰۰ قروش است. همچنین علامت اختصاری آن TRY یا TL می باشد. لیر ترک به صورت اسکناس های ۵، ۱۰، ۲۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ لیره و سکه های یک قروشی، ۵ قروشی، ۱۰ قروشی، ۲۵ قروشی، ۵۰ قروشی و یک لیره ای می باشند.

در گذشته ارزش برابری لیر ترکیه بسیار پایین بود و با توجه به تورم زیاد ارزش آن به مرور کمتر می شد از این رو دولت تصمیم گرفت که از تاریخ ۲۸ ژانویه ۲۰۰۵ شش صفر از واحد پول ترکیه حذف کند. به این ترتیب هر لیر جدید ترک برابر با یک میلیون لیر قدیم است.

غذا و نوشیدنی کشور ترکیه :

صبحانه سنتی کشور ترکیه معمولاً شامل پنیر (اغلب پنیر فتا)، گوجه فرنگی، زیتون سیاه، عسل یا مربا، نان، سوسیس، سالامی، بیکن و تخم مرغ پخته سفت به همرای چای سیاه در استکان های کمر باریک می باشد.

کباب های مخصوص ترکی از غذاهای مشهور ترکیه هستند. کباب ها معمولاً در باربیکیوهای زغالی یا تنورهای چوبی پخته می شوند و اغلب برای تهیه آنها از گوشت گوساله، بره و گوسفند استفاده می گردد. آدانا و دونر کباب از کباب های محبوب ترکی هستند که آدانا کباب، کبابی مشابه به کباب کوبیده می باشد و با نان و گوجه فرنگی و فلفل کبابی سرو می شود.

دونر کباب نیز که در ایران به کباب ترکی معروف است تقریباً در همه جای دنیا طرفدار دارد. یکی دیگر از غذای های معروف ترکیه لاهمعجون یا همان پیتزای ترکی است که در تنورهای سنگی پخته می شود و سطحش را با گوشت چرخ کرده یا ریش ریش شده بره، جعفری، پیاز، سیر، فلفل سیاه و فلفل قرمز پر می کنند.

یاپراک سارما یا دلمه برگ مو و انواع دیگر دلمه از غذاهای خانگی می باشند و جایگاه مهمی در غذاهای ترکی دارند. برنج ترکی و مرغ که با ادویه های مخصوصی طبخ می شود، کارنیه ریک که یکی از غذاهای اصلی بوده و مواد اصلی تشکیل دهنده آن بادمجان و گوشت چرخ کرده است، سوپ عدس که یکی از خوشمزه ترین سوپ هاست، سوپ ماست و سوپ تَرحانه یا ترخینه که می توان آن را در تمام وعده های غذایی حتی صبحانه میل کرد از غذاهای پرطرفدار ترکیه به حساب می آیند.

باقلوا، کادائیف که مخلوطی از آرد و آب می باشد، کونِفه که یک نوع شیرینی پنیری عربی است، لوکما که همان بامیه می باشد و پودیگ برنج یا همان شیر برنج خودمان، از دسرهای محبوب ترکی هستند.

معروف ترین نوشیدنی ترکی نیز قهوه ترک است که شهرتی جهانی دارد. دیگر نوشیدنی های رایج ترکی نیز عبارتند از آیران یا دوغ، آب شلغم که اغلب آن را با کباب می نوشند و می توان به دلخواه داغ یا تند میل شود و بُزا که یک نوشیدنی زمستانی است و از ارزن، سِمولینا، آب و شکر تهیه می شود و یکی از قدیمی ترین نوشیدنی های ترکی به حساب می آید.

تعطیلات رسمی و مذهبی کشور ترکیه :

پایتخت کشور ترکیه “آنکارا” است.آنکارا (در قدیم: آنقره) پایتخت و پس از استانبول دومین شهر بزرگ کشور ترکیه است. این شهر هم‌چنین مرکز سیاسی استان آنکارا است.

آنکارا شهری جدید و نسبتاً مدرن با ۴٬۳۱۹٬۱۶۷ نفر جمعیت است (آمار ۲۰۰۵). از مراکز دیدنی آن می‌توان آرامگاه آتاتورک و برج گردان خرید آتاکوله را نام برد.

آنکارا، پایتخت کشور ترکیه را چقدر می‌شناسید؟

شهر آنکارا بعد از استانبول، بزرگ‌ترین شهر ترکیه و البته پایتخت این کشور است. جمعیت این شهر حدود ۴ و نیم میلیون نفر بوده و به دلیل بهره‌مند بودن از دانشگاه، مراکز دولتی و همینطور سفارت‌های متعدد، بخش زیادی از جمعیت این شهر را دانشجویان، کارمندان و همینطور اتباع خارجی تشکیل می‌دهند. شاید بتوان گفت که همین مسئله نیز باعث شده تا سرویس دهی شهر آنکارا نسبت به سایر شهر‌ها مرتبه بالاتری داشته باشد. با این حال می‌توان آنکارا را قطب سیاسی و اداری کشور ترکیه دانست. 

تاریخ کشور ترکیه از گذشته تا حال:

شبه جزیره آناتولی یکی از قسمت های این سرزمین که اکثر بخش های ترکیه امروزی را در بر دارد و در تاریخ ترکیه یکی از کهن ترین نقاط مورد سکونت جهان است که محققان و تارخ دانان دیرینگی و قدمت آن را به اوایل دوره نوسنگی نسبت می دهند. در دوره باستان این سرزمین تحت سلطه و حاکمیت دولت شهرهای گوناگونی مثل ایونیا و لودیه بود و سرانجام در ۵۰۰ سال قبل از میلاد بدست کورش هخامنشی شاهنشاهی بزرگ ایران تمام این دولت شهرها از قدرت ساقط شده و از بین رفتند و ترکیه تحت سلطه و تابع حکومت بزرگ و با عظمت هخامنشیان شد. با حمله اسکندر مقدونی در سال ۳۳۳ قبل از میلاد آسیای کوچک زیر سلطه سلوکیان رفت و بعد از سلوکیان این رومیان بودند که بر این سرزمین حکمرانی کردند و بر آن مسلط شدند.

امپراتوری بیزانس (روم شرقی) :

در تاریخ ترکیه یکی از مسائلی که قابل مطالعه و بررسی دقیق است امپراتوری بیزانس و نقش این امپراتوری در این سرزمین در همه ابعاد و تاریخ کشور ترکیه است. زمانی که امپراتوری رم به خاطر وسعتش که خیلی زیاد بود و اداره آن برای اداره کنندگان آن مشکل شد.

تا اینکه در سال ۳۹۵ میلادیبود امپراتور کنستانتین شهر بیزانتیوم یا کنستانتین را به پایتختی خود انتخاب کرد این شهر که اسامی دیگری مثل قسطنطنیه، استانبول، اسلامبول را هم مورخان تاریخ ترکیه به آن نسبت می دهند از اهمیت ویژه ای در تاریخ  کشور ترکیه برخوردار است.همین انتخاب شهر بیزانتیوم به پایتختی مقدمه یک تقسیم بندی شد؛ دو تکه شدن روم به دو قسمت غربی و شرقی. بعد از این اتفاق امپراتوری بیزانس یا روم شرقی قدرت را در ترکیه امروزی بدست گرفت و بر این سرزمین مسلط شد.

اما سلاجقه یا ترکمانان سلجوقی که مسلمان هم بودند در سال ۴۶۳ هجری قمری به قصد سلطه بر بیزانس به این سمت آمدند. در این زمان آلب ارسلان سلجوقی رهبری و هدایت این حرکت را بر عهده داشت وجنگ با امپراتوری بیزانس را فرماندهی می کرد در نتیجه در محلی به نام ملازگرد رومانوس چهارم از سپاه سلجوقی شکست خورد و بخش شرقی ترکیه نصیب سلجوقیان شد که کم کم شرایط  مسلمان شدن مردم این منطقه و نفوذ و گسترش زبان ترکی مهیا شد. اما بخش غربی سرزمین ترکیه همچنان تحت حاکمیت امپراتوری بیزانس اداره می شد.

پیدایش دولت عثمانی :

به تدریج قبایل ترکمن مسلمان از ناحیه شرقی ایران به آسیای کوچک کوچ خود را شروع کردند. و آنان با تشکیل دولت های کوچک محلی در این مناطق سعی داشتند قدرتی برای خود فراهم کرده و آن را تثبیت کنند.

از معروفترین قبایل قبیله قایی در نزدیکی آنقره یا آنکارای امروزی است. این قبیله که در این نقطه ساکن بودند رهبری آن با شخصی به نام عثمان بود. این شخص در سال ۱۳۰۰میلادی به فکر تاسسیس حکومتی مستقل افتاد بنابراین به نام خودش این حکومت را ایجاد کرد، حکومتی که تا سال ها دوام داشت و اکثر نقاط آناتولی را تحت حاکمیت خود درآورد.

بایزید ایلدرم یا صاعقه یکی از سلاطین عثمانی در آغاز قرن نهم هجری قمری در جنگی مغلوب تیمورشده و از او شکست خورده و اسیر لشگر تیمور شد. تیمور در این جنگ عده ی زیادی از ترکیه اسیر کرده تا به نقاط دیگر انتقال بدهد اما با میانجیگری خواجه علی صفوی از این کار صرف نظر کرده و آنان را به حال خود رها کرد که در نتیجه آنان ناحیه ای را برای سکونت انتخاب کردند که قسمتی شیعه نشین را در سرزمین عثمانی بوجود می آورد که البته قسمت بزرگ و قابل توجهی بود جمع زیادی از آن ها در زمان شاه اسماعیل یکم صفوی به ایران کوچ کردند و در لشکر صفویه جزء قزلباش‌ها بودند.

سلطان محمد فاتح با اقتدار و تلاش زیاد در سال ۱۴۵۳میلادی عمر یکهزار ساله امپراتوری بیزانس یا امپراتوری روم شرقی را پایان داد و یک پیروزی درخشان را در تاریخ ترکیه رقم زد. این پیروزی درخشان او که تصرف پایتخت بیزانس قسطنطنیه یا کنستانتین بود بر اراده و تلاش سلطان عثمانی خیلی تاثیر گذار بود و انگیزه ای برای فتوحات دولت عثمانی شد.

بعد از این واقعه این شهر استانبول یا اسلامبول نام گرفت و این پیروزی مبدا و شروع قرون جدیدی در تاریخ اروپا محسوب می شود.کسی که در قرن نهم هجری قمری به قدرت و پادشاهی رسید حکومت عثمانی را به امپراتوری عثمانی تبدیل کرد و او کسی نبود جز سلطان سلیم یکم معروف به یاووز یعنی مهیب. پادشاهی او ۹ سال طول کشید که طی آن مصر، دیاربکر، شام، غرب کردستان، عراق، غرب عربستان و قسمتی از بالکان جزء تصرفات و قلمرو او شد. سلطان سلیم یکم در نتیجه جنگ چالدران در سال۱۵۱۴میلادی شاه اسماعیل یکم را شکست داد که این جنگ در تاریخ ترکیه و تاریخ ایران معروف است.

 یکی از مشهورترین این قبایل، قبیله «قایی» بود که در نزدیکی آنقره (آنکارا) سکونت داشتند. رهبر این قبیله به نام عثمان در سال ۶۷۸ هجری خورشیدی (۶۹۹قمری/۱۳۰۰میلادی) حکومتی تاسیس کرد که به نام خودش عثمانی خوانده شد. از آن پس تا حدود ۱۵۰ سال بعد حکومت عثمانی بیشتر آناتولی را به تصرف درآورد.

در سالهای نخست سده نهم هجری قمری، بایزید ایلدرم (صاعقه) سلطان عثمانی، از تیمور شکست خورد و اسیر شد. تیمور افراد بسیاری را از ترکیه اسیر کرد تا به مناطق دیگر ببرد، ولی به درخواست خواجه علی صفوی آنان را رها کرد و بدین ترتیب این افراد ناحیه شیعه نشین بزرگی را در کشور عثمانی به وجود آوردند و بسیاری از آنان در زمان شاه اسماعیل یکم صفوی به ایران آمدند و جزئی از قزلباش‌ها شدند. در سال ۸۳۲ ه. خ. (۱۴۵۳میلادی)، سلطان محمد فاتح توانست به زندگی هزار ساله امپراتوری بیزانس (روم شرقی) پایان دهد. فتح درخشان او، تسخیر قسطنطنیه (کنستانتین) پایتخت بیزانس بود، که از آن پس استانبول (اسلامبول) نامیده شد. این فتح مبدا قرون جدید در تاریخ اروپا شناخته شده‌است.

کسی که حکومت عثمانی را به امپراتوری تبدیل کرد، سلطان سلیم یکم ملقب به یاووز (مهیب) بود. وی در اوایل سده نهم هجری قمری به پادشاهی رسید. او در طول پادشاهی ۹ ساله خود شام، مصر، دیاربکر، غرب کردستان، عراق، حجاز (غرب عربستان)، و بخشهایی از بالکان (در جنوب شرق اروپا) را به تصرف درآورد و خود را خلیفه مسلمانان نامید. همچنین او کتاب‌های بسیاری را از مناطق متصرف شده بدست آورد، که اکنون زینت بخش کتابخانه‌های ترکیه‌است. سلطان سلیم یکم در سال ۸۹۳ ه. خ. (۹۲۰ق. /۱۵۱۴م.) شاه اسماعیل یکم را در جنگ چالدران شکست داد.

اوج قدرت عثمانی در زمان سلطان سلیمان یکم (قانونی/باشکوه) پسر سلطان سلیم رخ داد. او مناطق بیشتری را به تصرف درآورد و حتی به محاصره وین پرداخت. او در یکی از جنگ‌هایش با شاه تهماسب صفوی، تا سلطانیه نیز پیش آمد. پس از او امپراتوری عثمانی رو به انحطاط گذاشت.

جمهوری کشور ترکیه:

امپراتوری عثمانی در جنگ اول جهانی از هم پاشید و مورد تهاجم بریتانیا و متحدانش واقع شد. مصطفی کمال پاشا به دلیل سازماندهی مقاومت ملی علیه دولت خارجی قهرمان ملی ترکیه گردید و توانست جمهوری ترکیه را در سال ۱۳۰۲ (۱۹۲۳) بر پایه اصل جدایی دین از سیاست بنا کند و ملقب به آتاترک ( پدر معنوی ترکیه ) شد. وی خط لاتین را برای نوشتن زبان ترکی مرسوم کرد و اقدامات بسیاری را برای صنعتی و غربی شدن ترکیه انجام داد و دوره نوینی را در ترکیه به وجود آورد.

در دوران اقتدار آتاترک که از آن به عنوان دوران تک حزبی یاد می‌شود، سیمایی از اقتدار سیاسی ملی گرایانه ترکیه به نمایش گذاشته شد که ابایی از نژادپرستی و ترویج پان‌ترکیسم و به انزوا راندن اسلام و قومیت‌ها نداشت. بعد از یک دوران تک‌حزبی در ترکیه در سال ۱۳۲۹ (۱۹۵۰) حزب دمکرات از گروه سیاسی مخالف قدرت را بدست گرفت و به تعداد احزاب اضافه شد.
ترکیه در سال ۱۳۲۵ به عضویت سازمان ملل متحد درآمد و در سال ۱۳۳۱ به ناتو پیوست. ترکیه عضو جنبی جامعه اروپا است و اکنون با اجرای اصلاحاتی سعی در تحکیم و تقویت مردمسالاری و اقتصاد خود دارد تا بتواند مذاکرات برای عضویت در اتحادیه اروپا را با موفقیت به پایان برساند.

بعد از یک دوران تک‌حزبی در سال ۱۳۲۹ (۱۹۵۰) حزب دمکرات از گروه سیاسی مخالف قدرت را بدست گرفت و به تعداد احزاب اضافه شد ولی آزادی سیاسی با دوره‌هایی از کودتاهای نظامیان در سالهای ۱۳۳۹، ۱۳۵۰ و ۱۳۵۹ شکسته شد. در سال ۱۳۵۳ ترکیه با دخالت نظامی خود علیه کودتای یونانیان در قبرس مانع از الحاق قبرس به یونان شد. در سال ۱۳۷۵ باز نیروهای نظامی دولتی را که با برنامه‌های اسلامی روی کار آمده بود، ساقط کرد. از سال ۱۳۶۳ (۱۹۸۴) تاکنون حزب کارگران کردستان و حکومت ترکیه درگیری‌های نظامی بسیاری داشته‌اند که باعث مرگ بیش از ۴۵ هزار تن گردیده‌است. ترکیه در سال ۱۳۲۵ به عضویت سازمان ملل درآمد و در سال ۱۳۳۱ به ناتو پیوست. ترکیه عضو جنبی جامعه اروپا است و اکنون با اجرای اصلاحاتی سعی در تحکیم و تقویت مردمسالاری و اقتصاد خود را دارد تا بتواند مذاکرات برای عضویت در اتحادیه اروپا را آغاز نماید.

نخستین قانون اساسی جمهوری ترکیه که در سال ۱۹۲۴ میلادی تهیه شده‌ است دین رسمی ترکیه را اسلام تعیین نموده‌ . لیکن در اصلاحات قانون اساسی سال ۱۹۲۸ این ماده قانونی حذف و با تأکید بر جدایی دین از سیاست، ترکیه کشوری با دولت و حکومت سکولار (جدایی دین ازسیاست) معرفی گردیده‌ است. بنابر آخرین آمار موجود در ترکیه حدود ۹۸ درصد جمعیت این کشور را مسلمانان و ۲ درصد را مسیحیان و کلیمیان و پیروان دیگر ادیان تشکیل می‌دهند. مسلمانان ترکیه بیشتر پیرو مذهب تسنن می‌باشند که از میان آنها حنفی‌ها بزرگترین گروه به‌ شمار می‌آیند که عمدتاً در مرکز و غرب ترکیه ساکن هستند. شافعی‌ها با جمعیتی کمتر در مناطق شرقی ترکیه مستقراند و اکثراً کرد هستند.

جمهوری در تاریخ کشور ترکیه:

در جریان جنگ جهانی اول امپراتوری عثمانی سقوط کرده بریتانیا و دیگر متحدان این دولت به این امپراتوری حمله کردند و در نتیجه مصطفی کمال پاشا جمهوری ترکیه را در سال  ۱۹۲۳ تاسیس کرد و به آتا ترک معروف شد. دخالت نظامی ترکیه بر ضد کودتای نظامی یونانی ها در قبرس در سال ۱۳۵۳باعث شد قبرس به یونان ملحق نشود. در سال ۱۳۲۵ این کشور یعنی ترکیه نوین عضو سازمان ملل شد و در سال ۱۳۳۱ عضویت در ناتو در تاریخ ترکیه ثبت شد و این کشور از اعضای ناتو شد.

مروری بر تاریخ کشور ترکیه :

ترک‌های اولیه در جنوب سیبری زندگی می‌کردند و بعدها به سوی غرب و جنوب مهاجرت کرده و پراکنده شدند. تا قبل از قرن ششم میلادی، این مردم اقوامی بدوی بودند و به صورت پراکنده در آسیای مرکزی زندگی می‌کردند. آنها با اسامی قبیله‌ای خود شناخته می‌شدند. گاه چند قبیله دور هم گرد آمده و مهاجرت می‌کردند و گاه با انتخاب رهبری از میان خود به سرزمین‌های همسایه حمله می‌کردند.

در نیمه اول قرن ششم میلادی، گروهی از این اقوام ترک، از محل‌های خود مهاجرت کرده و با همراهی برخی از قبایل همجوار، امپراطوری را تشکیل دادند که قلمرو آن از مغولستان تا دریای سیاه را در بر می‌گرفت. عنوان ترک برای نخستین بار به وسیله بنیان گذاران این امپراطوری انتخاب شد. آنها خود را «توروک» به معنای قوی خواندند. امروزه «ترک» اصطلاحی است که در معنی وسیع خود به مردمی اطلاق می‌شود که به ویژه به زبان ترکی صحبت می‌کنند. صرف نظر از برخی استثناها، مردم ترک‌زبان بیشتر در محدوده آسیا زندگی می‌کنند و مهم‌ترین پیوند فرهنگی آنها، جدا از تاریخ، زبان ترکی و دین اسلام است.

طبق نظر باستان‌شناسان، نخستین قوم بزرگی که در آناتولی زندگی می‌کرد، قوم هیتایت (Hittite) بوده است که در فاصله دو هزار تا هزاروصد سال قبل از میلاد می‌زیستند. ترک‌ها اغلب تمایل دارند که گذشته و تاریخ خود را به این قوم متصل کنند؛ به همین دلیل آتاتورک با دیدگاه ناسیونالیستی خود اعلام می‌کند: «من ترک هستم و نژاد و زبان من بزرگ است.»

ترکیه همچنین خاستگاه تمدن‌ها و ادیان مختلف بوده است. شواهد نشان می‌دهد که بسیاری از پیامبران بزرگ الهی در منطقه خاورمیانه مبعوث شده‌اند و زندگی می‌کرده‌اند.

از سوی دیگر، سرزمین ترکیه بین تمدن‌های بزرگ تاریخی ایران و یونان و پس از آن روم قرار داشته و از سال ۳۹۵ میلادی استانبول یا قسطنطنیه پایتخت روم شرقی شد. این منطقه با مبعوث شدن پیامبر اسلام دچار تحولات عظیمی شد.

در سال ۱۶ هجری‌ قمری سرزمین‌های تحت تسلط امپراتوری ساسانی به مرور توسط مسلمانان فتح شدند، به طوری که مقر حکومت حضرت علی(ع) در شهر کوفه در چند صد کیلومتری جنوب فلات آناتولی قرار گرفت. امپراتوری روم در سال ۱۹۶میلادی بر آناتولی تسلط یافته بود و حدودا در قرن دهم میلادی (در سال ۴۶۳ هجری قمری) ترکان مسلمان سلجوقی به فرماندهی آلپ ارسلان (دومین شاه از سلسله سلجوقیان در ایران) در نبرد ملازگرد، بر امپراتوری روم شرقی غلبه کردند و به مرور بر این سرزمین تسلط یافتند.

عثمانی‌ها که از مهاجران آسیای مرکزی بودند، در آغاز از سلجوقیان پیروی می‌کردند و هنگامی که سلجوقیان در سال ۱۹۱۴میلادی منقرض شدند، اعلام استقلال کردند و قلمرو خود را از هر سو توسعه دادند.رهبر قبیله که عثمان‌خان نامیده می‌شد، در سال ۱۳۰۰میلادی حکومتی به نام عثمانی را تاسیس کرد. از آن پس تا حدود ۱۵۰سال بعد حکومت عثمانی بیشتر آناتولی را به تصرف درآورد.

در سال ۱۴۰۲میلادی، امیرتیمور گورکانی (Amir Timur Gurkani) به کشور عثمانی حمله کرد و بایزید اول (Bayezid I)، سلطان عثمانی را اسیر نمود. پس از بازگشت تیمور بین پسران بایزید اول بر سر جانشینی پدر جنگ در گرفت و سرانجام در سال ۱۴۱۳ محمد (Mehmed I) بر برادران دیگرش پیروز شد و به نام سلطان محمد برتخت نشست. در سال ۱۴۵۳، با سقوط قسطنطنیه توسط سلطان محمد دوم تسلط عثمانی بر آناتولی کامل شد و نام آن به اسلامبول یا استانبول به معنی شهر اسلام تغییر کرد. با تصرف استانبول، امپراتوری روم شرقی خاتمه یافت. وی با عنوان سلطان محمد فاتح (Mehmed the Conqueror) بر وسعت امپراتوری عثمانی افزود و بیشتر نواحی بالکان را ضمیمه قلمرو خویش ساخت.

بایزید دوم (Bayezid II) پس از سلطان محمد به جای پدر به سلطنت رسید و مصر ضمیمه امپراتوری عثمانی کرد. جانشینان او طی سال‌ها بعد، الجزایر، مجارستان، مولداوی، سوریه و عراق را نیز ضمیمه امپراتوری عثمانی کردند. سلیم دوم (Selim II) نیز در سال ۱۵۷۱ قبرس را تصرف کرد.

در جنگ‌های طولانی روس و عثمانی که از ۱۷۱۰ تا ۱۷۷۴ ادامه داشت و پس از آن، دولت عثمانی سرزمین‌های پهناوری را در شمال از دست داد. جنگ‌های بالکان هم در اوایل قرن بیستم منجر به از دست دادن تمام سرزمین‌های اروپایی شد و فقط منطقه خاورمیانه برای ترکیه باقی ماند.

بین ترکان عثمانی و حکومت‌های صفوی، افشار و قاجار در ایران بیش از ۱۱ جنگ طی سیصدسال انجام شد که اولین آنها، جنگ چالدران در سال ۱۴۷۲ بین شاه اسماعیل اول و سلطان سلیم یکم و آخرین آن بین فتحعلی شاه و سلطان محمود دوم در سال ۱۸۲۳ میلادی بود و نتیجه نهایی مرزهای امروزی دو کشور است.

همزمان با نزدیک شدن عثمانی و آلمان، عثمانی در جنگ جهانی اول با آلمان متحد شد. پس از آن روسیه و انگلستان برای تصرف متصرفات عثمانی با یکدیگر همدست شدند و نواحی سوریه، لبنان، بین‌النهرین و عربستان را از عثمانی جدا ساختند. ایتالیا و یونان نیز سرزمین‌های کنونی ترکیه را تصرف کردند و دولت عثمانی را مجبور به عقد قرارداد سوِر(Treaty of Sevres) در سال ۱۹۲۰ کردند. قرارداد سِور سبب شورش ملی‌گرایان ترک به رهبری مصطفی کمال‌پاشا (Mustafa Kemal Pasha) شد و به این ترتیب آخرین سلطان عثمانی در سال۱۹۲۲ از سلطنت خلع گردید.

امپراتوری عثمانی دولتی اسلامی بود که سرزمین‌های وسیعی را زیر سلطه داشت. دولت‌های غربی حریف عثمانی نبودند و به همین دلیل پس از شکست عثمانی در جنگ جهانی اول، کشورهای غربی، امپراتوری عثمانی را به دولت‌های بسیار کوچک تجزیه کردند و برای هر یک پادشاه و امیری قرار دادند. این سلسله با عمر ۷۰۰ساله خود، طولانی‌ترین حکومت در سرزمین‌های اسلامی را داشت که پس از شکست در جنگ جهانی اول و تقسیم مناطق حکومتش، عملا پایان یافت.

در اکتبر ۱۹۲۳ جمهوری ترکیه رسما اعلام موجودیت کرد و مصطفی کمال پاشا که آتاتورک یا پدر ملت ترک لقب گرفته بود به ریاست جمهوری رسید. آتاتورک ۱۴سال بر کشور ترکیه حکومت کرد و سرانجام در سال ۱۹۳۸ درگذشت.

ترکیه در جنگ جهانی دوم، نخست، بی‌طرفی پیشه کرد ولی در سال ۱۹۴۵ رسما به آلمان و ژاپن اعلان حنگ داد و در پایان جنگ روابط میان ترکیه و شوروی بر سر تنگه بسفر و داردانل به شدت تیره شد.

در سال ۱۹۷۴ قسمتی از قبرس که ترک نشین بود به وسیله ارتش ترکیه اشغال شد و روابط میان ترکیه و واشنگتن به طور موقت تیره شد. نابسامانی‌های سیاسی، بحران‌های اقتصادی و رسوایی‌های مالی از ویژگی‌های سیاسی و اجتماعی ترکیه در دهه‌های اخیر بوده است. در سال ۱۹۸۰ تیمسار کنان اِورِن(Kenan Evren) دست به کودتا زد و دولت سلیمان دمیرل(Suleyman Demirel) را سرنگون کرد. در انتخابات مارس ۱۹۸۹ تورگوت اوزال(Turgut Ozal) به عنوان نخستین رئیس‌جمهور غیر نظامی، پس از چند دهه انتخاب شد.

نیروی هوایی ترکیه در سال۱۹۹۴ نواحی کردنشین عراق را بمباران کرد. در سپتامبر ۱۹۹۷ حدود بیست هزار سرباز مسلح ترک همراه با ده‌ها تانک از مرز عراق گذشتند و به بهانه نابود کردن پایگاه‌های حزب کارگران کردستان به نواحی شمالی عراق وارد شدند.

عبدالله اوجالان(Abdullah Ocalan)، رهبر کردهای استقلال طلب ترکیه، پس از پیروزی حزب دموکراتیک چپ، توسط عوامل اطلاعاتی این کشور در کنیا دستگیر و به زندان انداخته شد تا به اتهام خیانت به وطن محاکمه شود. حکم اعدام او در اواخر سال ۱۹۹۹ به تایید رسید، اما در ژانویه سال ۲۰۰۰، برای مدت نامعلومی به حالت تعلیق درآمد. در این سال احمد نجدت‌ سزر(Ahmet Necdet Sezer) از طرف مجلس، برای هفت سال به عنوان رئیس جمهور برگزیده شد.

حزب عدالت و توسعه(Conservative Justice and Development Party)(Ak Party) به رهبری رجب طیب اردوغان(Recep Tyyip Erdogan) در سال ۲۰۰۳، در انتخابات پیروز و وی نخست‌وزیر ترکیه شد. عبدالله گل(Abdullah Gul) کاندیدای این حزب در سال ۲۰۰۷ در انتخابات پیروز و رئیس جمهور شد. با حاکم شدن این حزب به مرور از نفوذ و دخالت نظامیان در کشور کاسته شد؛ به طوری که در سال ۲۰۱۱موفق شدند، فرماندهان نظامی سنتی را بازنشسته و بر کنار و نیروهای جدید را منسوب کنند. در چند سال اخیر ترکیه توانسته است با توسعه همه جانبه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نقش مهمی در منطقه بازی کند و جایگاه خود را در جهان ارتقا دهد.

حکومت مصطفی کمال پاشا (آتاتورک) :

در ماه اکتبر سال ۱۹۲۳ حکومت جمهوری به ریاست مصطفی کمال پاشا (آتاتورک پدرملت ترک) رسمأ اعلام گردید. در سال۱۹۲۴قانون اساسی جدیدی وضع گردید. و از آن پس آتاتورک شروع به حکومت کرد.حزب خلق تنها حزب قانونی براساس قانون اساسی بود.درمدت چهارده سال حکومت آتاتورک،تغییرات و اصلاحاتی در ترکیه صورت گرفت. در مدت چهارده سال حکومت سیاست ضد دینی خود را شدیدتر کرد و مناصب دینی را از بین برد و مقرراتی در مورد مدل لباس ترکان بوجود آورد. از سال۱۹۲۶ قانون مدنی سوئیس، قانون جزای ایتالیا و قانون بازرگانی آلمان در ترکیه بمورد اجرا درآمد. در سال۱۹۲۸ با تفکیک دین از سیاست،رسمیت دین اسلام لغو و الفبای لاتین بجای الفبای عربی رسمیت یافت.درسال۱۹۳۴زنان حق رای و آزادی یافتند.

درسیاست خارجی، ترکیه راه دوستی با همسایگانش را در پیش گرفت و همچنین در پیمانهایی وارد شد. در سال ۱۹۳۸ با مرگ آتاتورک تغییراتی در وضع حکومتی ترکیه حاصل شد و عصمت اینونو رهبر حزب خلق به ریاست جمهوری رسید.درسال۱۹۳۹نزاع کهنه سوریه و ترکیه برسرناحیه و خلیج اسکندرون سرانجام با الحاق آن ناحیه به ترکیه پایان یافت.

در پنج سال جنگ جهانی دوم طی سالهای ۴۴- ۱۹۳۹ ترکیه بی طرفی خود را حفظ کرد. ولی فشار متفقین موجب شد که ترکیه در ژانویه سال ۱۹۴۵ به آلمان و ژاپن اعلان جنگ بدهد. در همان دوران تورم ناشی از برنامه تسلیحاتی کشور ترکیه، سبب وضع مالیاتهای سنگینی شد. پس از پایان جنگ بر سر اختلافاتی که میان ترکیه و شوروی بر سر دو تنگه بسفر و داردانل روی داد، روابط سیاسی دو کشور سخت تیره گردید.

در انتخابات سال۱۹۵۰ عصمت اینونو شکست خورد و جلال با یار رهبر حزب دموکرات به ریاست جمهوری رسید و عدنان مندرس نیز نخست وزیر شد. وی سرمایه گذاری خارجی را تشویق و در سال ۱۹۵۴ صنعت نفت را از صورت ملی خارج نمود.در دهه ششم قرن حاضر ترکیه به عضویت چند سازمان نظامی و تدافعی درآمد. در نوامبر سال ۱۹۵۷، جلال با یار و عدنان مندرس در مقامهای خود ابقا شدند. استبداد و فساد حکومت در سال ۱۹۶۰ به اوج خود رسید و تمام آزادیها از بین رفت و ترور شدت گرفت (از جمله به جان اینونو سه بار سوقصد شد).

در ماه آوریل همان سال تظاهراتی در استانبول و آنکارا آغاز گردید. و بهمین خاطر دولت اعلام حکومت نظامی نمود و بوسیله نیروهای مسلح، تظاهرات را درهم شکست. در بیست و یکم ماه مه ۱۹۶۰، تعدادی از افسران جز ارتش دست به اغتشاشاتی زدند و در بیست و هفتم ماه مه دولت مندرس با یک کودتای نظامی که از طرف کمیته وحدت ملی به رهبری ژنرال گورسل فرمانده سابق نیروی زمینی صورت داده شده بود، سرنگون گردید و این کمیته قدرت را در دست گرفت. دورور بعد از کودتا، ژنرال گورسل جانشین رئیس جمهور و نخست وزیر گردید.

مندرس و چند نفر دیگر نیز پس از یک محاکمه اعدام شدند.در دهه های اخیر اختلافات شدیدی بر سر قبرس میان ترکیه و یونان بروز نمود. جو سیاسی ترکیه همواره پس از آتاتورک (بخصوص درسالیان اخیر) متشنج بوده است. درسال۱۹۶۵ دولت عصمت اینونو سقوط کرده و سلیمان دمیرل در انتخابات پیروز و نخست وزیر شد. در سال۱۹۶۶ با مرگ ژنرال گورسل، ژنرال سونای بجای وی به ریاست جمهوری رسید. طی آن سالها نخست وزیری همواره میان سلیمان دمیرل و مرحوم بولنت اجویت منقسم بوده و همواره میان دو رهبر و احزابشان درگیریهای شدیدی وجود داشته است. در سال ۱۹۷۴قسمتی از خاک قبرس در حمایت از ترکان مقیم آن سرزمین در زمان نخست وزیری بلنت اجویت به تصرف قوای ترکیه درامد و بهمین خاطر کنگره امریکا تمام کمکهای نظامی خویش به ترکیه را قطع کرد.

این تحریم بعدأ در سال ۱۹۷۸ لغو شد. در سالهای اخیر ترور و خشونتهای سیاسی میان فرق و احزاب سیاسی گوناگون شدت گرفت و بهمین خاطر از سال۱۹۷۹در۱۹استان مهم اعلام حکومت نظامی شد. در سال۱۹۸۰ نظامیان به رهبری ژنرال کنعان اورن دست به کودتا زده و دولت دمیرل راسرنگون ساختند. دمیرل و دهها سیاستمدار دیگر بطور موقت دستگیر شدند و اداره حکومت ترکیه را شورای شش نفره نظامی به رهبری ژنرال کنعان اورن بر عهده گرفتند.

از زمان روی کار آمدن حزب مام میهن به رهبری تورگوت اوزال، ترکیه وارد مرحله جدیدی از تاریخ خود شد و علی رغم فراز و نشیبها توانست با سرعت در زمینه های مختلف از جمله اقتصاد، سیاست و فرهنگ پیشرفت نماید. بعد از درگذشت تورگوت اوزال در ساختار دولت ترکیه به دلیل آنکه احزاب نمی توانستند در انتخابات ها اکثریت لازم را جهت تشکیل دولت به دست آورند لذا بعضا دو و گاهی سه حزب به اتفاق هیئت وزیران را تشکیل می دادند اما در سال ۲۰۰۳ حزب عدالت و توسعه توانست اکثریت لازم را به دست آورد و بعد از سالها دولت بدون اعتلاف تشکیل گردد. با روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، سیر رشد و توسعه ترکیه شتاب بیشتری گرفت و ترکیه توانست در این سالها در اقتصاد جهان جایگاه ممتاز تری پیدا کند که در قسمت اقتصاد به آن پرداخته شده است. لازم به ذکر است که در انتخابات اخیر حزب عدالت و توسعه توانست دوباره اکثریت لازم برای تشکیل دولت را به دست آورد و همچنین در این دوره رئیس جمهور ترکیه از این حزب انتخاب گردید.

مردم و زبان کشور ترکیه :

زبان بیش تر مردم در کشور ترکیه , ترکی است . ولی در کنار آن زبانهای کردی(بیشتر) و ارمنی در میان گروه‌های قومی استفاده می‌شود. گروه‌های قومی کوچک‌تری چون لازها، زازاها، عربها و چرکس‌ها به تنوّع زبانی و فرهنگی این کشور افزوده‌اند.

کردهای ترکیه بیش تر در جنوب شرقی و شرق کشور زندگی می‌کنند. زبان رسمی این کشور ترکی است. گروه‌های قومی کوچک‌تر در ترکیه عبارت‌اند از آذربایجانی‌ها (شمال شرق)، لازها (شمال)، عرب‌ها (جنوب) و ارمنی‌ها (استانبول). یک مطالعه ژنتیکی در سال ۲۰۰۱ از طریق بررسی هاپلوگروپ‌های دی‌ان‌ای در ترکیه نشان داده که ترک‌ها و کردها در کنار ارمنی‌ها، ایرانیان، یهودیان و لبنانی‌ها و دیگر گروه‌های ساکن سواحل مدیترانه (چه در شرق و چه در غرب) احتمالاً از یک نیای مشترک برخوردارند.

نشانه‌ای از شارش ژنی در پی یورش +هندواروپایی‌ها در ۱۲۰۰ قبل از میلاد هم مشاهده نشده، پس اینگونه نتیجه‌گیری شده که اگر هم چنین مهاجرتی هم صورت گرفته باشد جمعیت مهاجران نسبت به گروه‌های بومی، همچون هیتی‌ها (از اقوام هندواروپایی آناتولی و خویشاوند لیدیان) و هوری‌ها (از اقوام قفقازی آناتولی و خویشاوند اورارتویی‌ها)، که پیش از ۲۰۰۰ قبل از میلاد هم در منطقه زندگی می‌کرده‌اند، ناچیز بوده‌است.

در نتیجه اقوام امروزین ترک، کرد و ارمنی ممکن است از دل همین گروه‌ها در آمده باشند. مطالعه ژنتیکی دیگری هم در سال ۲۰۰۳ نشان داده که ترک‌های آناتولی با وجود خویشاوندی زبانی (در خانواده زبان‌های آلتایی) و همسایگی تاریخی با مغول‌ها ارتباط ژنتیکی خاصی با آنان ندارند. به طوری که میزان اختلاف ژنتیکی ترک‌ها و آلمانی‌ها با سه گروه اصلی مغول به یک اندازه بوده‌است.

در مطالعه دیگری در سال ۲۰۰۳ بر روی ۵۲۳ کروموزوم ایگرگ (که تنها نسب پدری را نشان می‌دهد) از اهالی ۹۰ شهر مختلف ترکیه ۵۴ هاپلوتایپ متفاوت شناسایی شده که اکثریت آن‌ها (۹۴٫۱٪) از هاپلوتایپ‌های رایج در اروپایی‌ها و مردمان همسایه خاورمیانه‌ای است. هاپلوتایپ‌های مرتبط با اهالی آسیای میانه با تنها ۳٫۴٪، هندی‌ها ۱٫۵٪ و آفریقایی‌ها ۱٪ در اقلیت هستند.تنوع قابل ملاحظه هاپلوتایپ‌ها در میان ترکان گواهی بر نقش مهم آناتولی هم به عنوان یک دریافت‌کننده و هم به عنوان یک منبع در جریان شارش ژنی بین مناطق مختلف است.

برآوردهای متفاوتی در مورد سهم ژنتیکی مهاجرت ترک‌زبانان آسیای میانه به منطقه آناتولی صورت گرفته‌است. بر اساس یکی از مطالعات بر روی کروموزم ایگرگ این سهم حدود ۱۰درصد و بر اساس یکی دیگر بر روی میتوکندری دی‌ان‌ای و کروموزوم ایگرگ حدود ۳۰ درصد است. هرچند احتمالاً شارش ژنی بین آناتولی و آسیای میانه چندین بار در دوره‌های پیش از تاریخ صورت گرفته‌است اما نامعلوم بودن شمار این جمعیت‌ها و تعداد این دوره‌ها مشکل بزرگی برای تعیین سهم ژنتیکی مهاجرت ترکان اوغوز در سده ۱۱ میلادی به آناتولی است.

بر اساس برخی از مطالعات تعیین میزان هاپلوگروپ‌های مخصوص آسیا مانند C-RPS4Y و O3-M122 بهترین روش برای تعیین ابعاد این مهاجرت و سهم ژنی آن آن در جمعیت کنونی آناتولی است. این توالی‌های ژنتیکی در یکی از مطالعات تنها در ۱٫۵ درصد اهالی ترکیه دیده شده در حالی‌که در یکی از مطالعات بر روی ۱۳ قوم آسیای میانه ۱۸٪ و در مطالعه دیگری بر روی ۴۹ قوم آسیای میانه ۳۳٪ شیوع داشته‌اند. به نظر می‌رسد افزایش قابل ملاحظه جمعیت آناتولی در عصر برنز که جمعیت آن را در دوران امپراتوری روم به ۱۲ میلیون نفر رسانده بود موجب کاهش تأثیر مهاجرت سلجوقیان و دیگر ترک‌زبانان آسیای میانه شده باشد.

بخشی از ترک‌تباران ترکیه از اقوام ترکان سلجوقی غز هستند؛ ترکان سلجوقی به رهبری طغرل بیگ پس از شکست غزنویان در سال ۴۲۹ هجری قمری شهر نیشابور را پایتخت خود قرار دادند، در سال ۴۳۳ شهر ری را مرکز حکومت خود کردند، سپس اصفهان را مقر اصلی حاکمیت خود قرار داده همدان را نیز پایتخت تابستانی خود کردند. سلجوقیان سپس به رهبری آلپ‌ارسلان در جنگ ملازگرد با رومانوس چهارم امپراتور بیزانس، آناتولی را به تصرف خود در آوردند و سرزمین آسیای صغیر تا قونیه جز امپراتوری سلجوقی گردید.

ترکان سلجوقی که از آسیای میانه به فلات ایران وارد شده و شهرهای ایران را فتح کرده در شهر ری حاکمیت خودرا تثبیت کرده بودند در این مکانها و در آذربایجان ساکن شدند و با فراهم آوردن لشکریان زیاد از آذربایجان، آناتولی را فتح و در این منطقه مسقر شده پس از غلبه بر امپراتوری بیزانس (روم شرقی)، این منطقه را بر امپراتوری خود افزودند و از زمان حاکمیت فرزندان عثمان (نام یکی از حاکمان ترک آناتولی)امپراتوری عثمانی را در آنجا بنا نهادند.

تاریخچهٔ پرچم کشور ترکیه :

در تاریخ بشریت پرچم از جایگاه ویژه ای برخوردار است. پرچم نماد گروهی از مردم یا ملتی می باشد که آنان را از بقیه متمایز می سازد. به هنگام جنگ ها به دلیل فقدان وسائل ارتباطی مابین فرماندهی و نیروهای درگیر در میدان نبرد، پیامها به وسیله پرچم به آنها ارسال می شد. اگر پرچم سقوط می کرد، جنگجویان متوجه می شدند که ارتش آنان نیز شکست خورده است.

لذا نگهداری از آن اهمیت خاصی داشت. در کشور ترکیه پرچم نزد مردم از اهمیت خاصی برخوردار است. مردم این کشور در مناسبتهای خاص، پرچم کشورشان را از پنجره و یا درب خانه هایشان آویزان می کنند. همچنین در راهپیمائیهای مختلف پرجم های بسیاری توسط مردم خریداری می شود. فرهنگ احترام به پرچم در ترکیه ریشه بسیار قوی دارد .

طرح اصلی پرچم ترکیه مدرن عبارت است از ماه و ستاره سفید با زمینه سرخ رنگ. این طرح مربوط می‌شود به علائمی که امپراتوری‌های ترکمن سلجوقی و عثمانی به عنوان پرچم استفاده می‌کردند. جمهوری ترکیه این پرچم را به عنوان نشانه دولت نگاه داشت. از آن جا که سلاطین عثمانی در عین حال عنوان خلیفه مسلمین را داشتند، نزد اروپاییان طرح این پرچم به عنوان نماد اسلام شناخته شد.

اکنون شمار بسیاری از کشورهای اسلامی ماه و ستاره را به صور مختلف به پرچم خود افزوده‌اند. نشانه هلال احمر نیز از این تأثیر به کنار نبوده‌است. صلیب سرخ جهانی در ۱۲۴۱ توسط هنری دونانت بازرگان سوئیسی تأسیس شد و چون نشانه دولت سویس و علامت دین مسیح را بر آن نهادند، هلال احمر به عنوان برابر اسلامی-سنی (و شیر و خورشید سرخ به عنوان برابر ایرانی) آن بعد از جنگ جهانی اوّل بر پا شد. از جمله کشورهایی که نماد ماه و ستاره را روی پرچم کشورشان دارند، عبارت‌اند از: ازبکستان، الجزایر، پاکستان، ترکمنستان، تونس، جمهوری آذربایجان، سنگاپور، مالزی، موریتانی و ترکیه.

پرچم فروشی یکی از شغلهای رایج در ترکیه می باشد. برخی از مردم تنها از راه فروش پرچم امرار معاش می نمایند. چندین کارخانه تولید پرچم در سطح کشور نیز به فعالیت مشغول می باشند. از آنجائیکه اغلب مردم ترکیه در خانه های خود پرچم نگهداری می کنند، فروش آن نیز متداول می باشد. در اعیاد رسمی ملی و مذهبی و نیز مناسبتهای خاص منجمله سالگرد پیروزی نظام جمهوری مردم ، در خانه های خود پرچم نصب می کنند. به نحوی که برخی به هر مناسبتی پرچم را در محل کار و زندگی شان نصب می کنند.

سخن آخر:

• در آخر توصیه می‌کنیم که اگر راهی ترکیه و شهر استانبول هستید مطالب معروفترین محله های استانبول را از دست ندهید که بی‌شک راهنمای خوبی برایتان خواهد بود.

دیدنی های شهر استانبول – ترکیه

• و اگر از مطالب سایت استانبول سرا  استفاده کافی رو بردید خوشحال میشیم در قسمت پایین به این مطلب با کلیک بر روی ۵ستاره امتیاز دهید

[toc]